ﻣﻦ از ﺗﻮ ﻣﯿﻤﺮدم

ﻣﻦ از ﺗﻮ ﻣﯽ ﻣﺮدم

اﻣﺎ ﺗﻮ زﻧﺪﮔﺎﻧﯽ ﻣﻦ ﺑﻮدی

ﺗﻮ ﺑﺎ ﻣﻦ ﻣﯽ رﻓﺘﯽ

ﺗﻮ در ﻣﻦ ﻣﯽ ﺧﻮاﻧﺪی

وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺧﯿﺎﺑﺎﻧﮫﺎ را

ﺑﯽ ھﯿﭻ ﻣﻘﺼﺪی ﻣﯽ ﭘﯿﻤﻮدم

ﺗﻮ ﺑﺎ ﻣﻦ ﻣﯽ

رﻓﺘﯽ

ﺗﻮ در ﻣﻦ ﻣﯽ ﺧﻮاﻧﺪی

ﺗﻮ از ﻣﯿﺎن ﻧﺎروﻧﮫﺎ ﮔﻨﺠﺸﮑﮫﺎی ﻋﺎﺷﻖ را

ﺑﻪ ﺻﺒﺢ ﭘﻨﺠﺮه دﻋﻮت ﻣﯽ ﮐﺮدی

وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺷﺐ ﻣﮑﺮر ﻣﯿﺸﺪ

وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺷﺐ ﺗﻤﺎم ﻧﯿﻤﺸﺪ

ﺗﻮ از ﻣﯿﺎن ﻧﺎروﻧﮫﺎ ﮔﻨﺠﺸﮏ ھﺎی ﻋﺎﺷﻖ را

ﺑﻪ ﺻﺒﺢ ﭘﻨﺠﺮه دﻋﻮت ﻣﯿﮑﺮدی

ﺗﻮ ﺑﺎ ﭼﺮاﻏﮫﺎﯾﺖ ﻣﯽ آﻣﺪی ﺑﻪ ﮐﻮﭼﻪ ﻣﺎ

ﺗﻮ ﺑﺎ ﭼﺮاﻏﮫﺎﯾﺖ ﻣﯽ آﻣﺪی

وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﭽﻪ ھﺎ ﻣﯽ رﻓﺘﻨﺪ

و ﺧﻮﺷﻪ ھﺎی اﻗﺎﻗﯽ ﻣﯽ ﺧﻮاﺑﯿﺪﻧﺪ

و ﻣﻦ در آﯾﻨﻪ ﺗﻨﮫﺎ ﻣﯽ ﻣﺎﻧﺪم

ﺗﻮ ﺑﺎ ﭼﺮاﻏﮫﺎﯾﺖ ﻣﯽ آﻣﺪی ...

ﺗﻮ دﺳﺘﮫﺎﯾﺖ را ﻣﯽ ﺑﺨﺸﯿﺪی

ﺗﻮ ﭼﺸﻤﮫﺎﯾﺖ را ﻣﯽ ﺑﺨﺸﯿﺪی

ﺗﻮ ﻣﮫﺮﺑﺎﻧﯿﺖ را ﻣﯽ ﺑﺨﺸﯿﺪی

وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ ﮔﺮﺳﻨﻪ ﺑﻮدم

ﺗﻮ زﻧﺪﮔﺎﻧﯿﺖ را ﻣﯽ ﺑﺨﺸﯿﺪی

ﺗﻮ ﻣﺜﻞ ﻧﻮر ﺳﺨﯽ

ﺑﻮدی

ﺗﻮ ﻻﻟﻪ ھﺎ را ﻣﯿﭽﯿﺪی

و ﮔﯿﺴﻮاﻧﻢ را ﻣﯽ ﭘﻮﺷﺎﻧﺪی

وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﮔﯿﺴﻮان ﻣﻦ از ﻋﺮﯾﺎﻧﯽ ﻣﯽ ﻟﺮزﯾﺪﻧﺪ

ﺗﻮ ﻻﻟﻪ ھﺎ را ﻣﯽ ﭼﯿﺪی

ﺗﻮ ﮔﻮﻧﻪ ھﺎﯾﺖ را ﻣﯽ ﭼﺴﺒﺎﻧﺪی

ﺑﻪ اﺿﻄﺮاب ﭘﺴﺘﺎن ھﺎﯾﻢ

وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ دﯾﮕﺮ

ﭼﯿﺰی ﻧﺪاﺷﺘﻢ ﮐﻪ ﺑﮕﻮﯾﻢ

ﺗﻮ ﮔﻮﻧﻪ ھﺎﯾﺖ را ﻣﯽ ﭼﺴﺒﺎﻧﺪی

ﺑﻪ اﺿﻄﺮاب ﭘﺴﺘﺎﻧﮫﺎﯾﻢ

و ﮔﻮش ﻣﯽ دادی

ﺑﻪ ﺧﻮن ﻣﻦ ﮐﻪ ﻧﺎﻟﻪ ﮐﻨﺎن ﻣﯽ رﻓﺖ

و ﻋﺸﻖ ﻣﻦ ﮐﻪ ﮔﺮﯾﻪ ﮐﻨﺎن ﻣﯽ ﻣﺮد

ﺗﻮ ﮔﻮش ﻣﯽ دادی

اﻣﺎ ﻣﺮا ﻧﻤﯽ دﯾﺪی