ﻓﺎﺗﺢ ﺷﺪم
ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺛﺒﺖ رﺳﺎﻧﺪم
ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻧﺎﻣﯽ در ﯾﮏ ﺷﻨﺎﺳﻨﺎﻣﻪ ﻣﺰﯾﻦ ﮐﺮدم
و ھﺴﺘﯿﻢ ﺑﻪ ﯾﮏ ﺷﻤﺎره ﻣﺸﺨﺺ ﺷﺪ
ﭘﺲ زﻧﺪه ﺑﺎد 678 ﺻﺎدره از ﺑﺨﺶ 5 ﺳﺎﮐﻦ ﺗﮫﺮان
دﯾﮕﺮ
ﺧﯿﺎﻟﻢ از ھﻤﻪ ﺳﻮ راﺣﺖ اﺳﺖ
آﻏﻮش ﻣﮫﺮﺑﺎن ﻣﺎم وطﻦ
ﭘﺴﺘﺎﻧﮏ ﺳﻮاﺑﻖ ﭘﺮ اﻓﺘﺨﺎر ﺗﺎرﯾﺨﯽ
ﻻﻻﯾﯽ ﺗﻤﺪن و ﻓﺮھﻨﮓ
و ﺟﻖ و ﺟﻖ ﺟﻘﺠﻘﻪ ﻗﺎﻧﻮن ...
آه
دﯾﮕﺮ ﺧﯿﺎﻟﻢ از ھﻤﻪ ﺳﻮ راﺣﺘﺴﺖ
از ﻓﺮط ﺷﺎدﻣﺎﻧﯽ
رﻓﺘﻢ ﮐﻨﺎر ﭘﻨﺠﺮه ﺑﺎ اﺷﺘﯿﺎق ﺷﺸﺼﺪ و ھﻔﺘﺎد و ھﺸﺖ ﺑﺎر ھﻮا را ﮐﻪ از اﻏﺒﺎر
ﻓﺎﺗﺢ ﺷﺪم
ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺛﺒﺖ رﺳﺎﻧﺪم
ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻧﺎﻣﯽ در ﯾﮏ ﺷﻨﺎﺳﻨﺎﻣﻪ ﻣﺰﯾﻦ ﮐﺮدم
و ھﺴﺘﯿﻢ ﺑﻪ ﯾﮏ ﺷﻤﺎره ﻣﺸﺨﺺ ﺷﺪ
ﭘﺲ زﻧﺪه ﺑﺎد 678 ﺻﺎدره از ﺑﺨﺶ 5 ﺳﺎﮐﻦ ﺗﮫﺮان
دﯾﮕﺮ
ﺧﯿﺎﻟﻢ از ھﻤﻪ ﺳﻮ راﺣﺖ اﺳﺖ
آﻏﻮش ﻣﮫﺮﺑﺎن ﻣﺎم وطﻦ
ﭘﺴﺘﺎﻧﮏ ﺳﻮاﺑﻖ ﭘﺮ اﻓﺘﺨﺎر ﺗﺎرﯾﺨﯽ
ﻻﻻﯾﯽ ﺗﻤﺪن و ﻓﺮھﻨﮓ
و ﺟﻖ و ﺟﻖ ﺟﻘﺠﻘﻪ ﻗﺎﻧﻮن ...
آه
دﯾﮕﺮ ﺧﯿﺎﻟﻢ از ھﻤﻪ ﺳﻮ راﺣﺘﺴﺖ
از ﻓﺮط ﺷﺎدﻣﺎﻧﯽ
رﻓﺘﻢ ﮐﻨﺎر ﭘﻨﺠﺮه ﺑﺎ اﺷﺘﯿﺎق ﺷﺸﺼﺪ و ھﻔﺘﺎد و ھﺸﺖ ﺑﺎر ھﻮا را ﮐﻪ از اﻏﺒﺎر
ﭘﮫﻦ
و ﺑﻮی
ﺧﺎﮐﺮوﺑﻪ و ادرار ‚ ﻣﻨﻘﺒﺾ ﺷﺪه ﺑﻮد
درون ﺳﯿﻨﻪ ﻓﺮو دادم
و زﯾﺮ ﺷﺸﺼﺪ و ھﻔﺘﺎد و ھﺸﺖ ﻗﺒﺾ ﺑﺪھﮑﺎری
و روی ﺷﺸﺼﺪ و ھﻔﺘﺎد و ھﺸﺖ ﺗﻘﺎﺿﺎی ﮐﺎر ﻧﻮﺷﺘﻢ : ﻓﺮوغ ﻓﺮﺧﺰاد
در ﺳﺮزﻣﯿﻦ ﺷﻌﺮ و ﮔﻞ و ﺑﻠﺒﻞ
ﻣﻮھﺒﺘﯿﺴﺖ زﯾﺴﺘﻦ ‚ آن ھﻢ
وﻗﺘﯽ ﮐﻪ واﻗﻌﯿﺖ ﻣﻮﺟﻮد ﺑﻮدن ﺗﻮ ﭘﺲ از ﺳﺎﻟﮫﺎی ﺳﺎل ﭘﺬﯾﺮﻓﺘﻪ ﻣﯿﺸﻮد
ﺟﺎﯾﯽ
ﮐﻪ ﻣﻦ ﺑﺎ اوﻟﯿﻦ ﻧﮕﺎه رﺳﻤﯿﻢ از ﻻی ﭘﺮده ﺷﺸﺼﺪ و ھﻔﺘﺎد و ھﺸﺖ ﺷﺎﻋﺮ
را ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻢ
ﮐﻪ ﺣﻘﻪ ﺑﺎز ھﺎ ھﻤﻪ در ھﯿﺎت ﻏﺮﯾﺐ ﮔﺪاﯾﺎﯾﻦ
در ﻻی ﺧﺎﮐﺮوﺑﻪ ﺑﻪ دﻧﺒﺎل وزن و ﻗﺎﻓﯿﻪ ﻣﯽ ﮔﺮدﻧﺪ
و از ﺻﺪای اوﻟﯿﻦ ﻗﺪم رﺳﻤﯿﻢ
ﯾﮑﺒﺎره از ﻣﯿﺎن ﻟﺠﻨﺰارھﺎی ﺗﯿﺮه ﺷﺸﺼﺪ و ھﻔﺘﺎد و ھﺸﺖ ﺑﻠﺒﻞ ﻣﺮﻣﻮز
ﮐﻪ از ﺳﺮ ﺗﻔﻨﻦ ﺧﻮد را ﺑﻪ
ﺷﮑﻞ ﺷﺸﺼﺪ و ھﻔﺘﺎد و ھﺸﺖ ﮐﻼغ ﺳﯿﺎه ﭘﯿﺮ در
آورده اﻧﺪ
ﺑﺎ ﺗﻨﺒﻠﯽ ﺑﻪ ﺳﻮی ﺣﺎﺷﯿﻪ روز ﻣﯽ ﭘﺮﻧﺪ
و اوﻟﯿﻦ ﻧﻔﺲ زدن رﺳﻤﯿﻢ
آﻏﺸﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد ﺑﻪ ﺑﻮی ﺷﺸﺼﺪ و ھﻔﺘﺎد و ھﺸﺖ ﺷﺎﺧﻪ ﮔﻞ ﺳﺮخ
ﻣﺤﺼﻮل ﮐﺎرﺧﺎﻧﺠﺎت ﻋﻈﯿﻢ ﭘﻼﺳﮑﻮ
ﻣﻮھﺒﺘﯿﺴﺖ زﯾﺴﺘﻦ آری
در زادﮔﺎه ﺷﯿﺦ اﺑﻮدﻟﻘﮏ ﮐﻤﺎﻧﭽﻪ ﮐﺶ ﻓﻮری
و ﺷﯿﺦ ‚
ای دل ‚ ای دل ﺗﻨﺒﮏ ﺗﺒﺎر ﺗﻨﺒﻮری
ﺷﮫﺮ ﺳﺘﺎرﮔﺎن ﮔﺮان ‚ وزن ﺳﺎق و ﺑﺎﺳﻦ و ﭘﺴﺘﺎن و ﭘﺸﺖ ﺟﻠﺪ و ھﻨﺮ
ﮔﮫﻮاره ﻣﻮﻟﻔﺎن ﻓﻠﺴﻔﻪ ی ای ﺑﺎﺑﺎ ﺑﻪ ﻣﻦ ﭼﻪ وﻟﺶﮐﻦ
ﻣﮫﺪ ﻣﺴﺎﺑﻘﺎت اﻟﻤﭙﯿﮏ ھﻮش - وای
ﺟﺎﯾﯽ ﮐﻪ دﺳﺖ ﺑﻪ ھﺮ دﺳﺘﮕﺎه ﻧﻘﻠﯽ ﺗﺼﻮﯾﺮ و ﺻﻮت ﻣﯿﺰﻧﯽ از آن
ﺑﻮق ﻧﺒﻮغ ﻧﺎﺑﻐﻪ ای ﺗﺎزه ﺳﺎل ﻣﯽ آﯾﺪ
و
ﺑﺮﮔﺰﯾﺪﮔﺎن ﻓﮑﺮی ﻣﻠﺖ
وﻗﺘﯽ ﮐﻪ در ﮐﻼس اﮐﺎﺑﺮ ﺣﻀﻮر ﻣﯽ ﯾﺎﺑﻨﺪ
ھﺮ ﯾﮏ ﺑﻪ روی ﺳﯿﻨﻪ ﺷﺸﺼﺪ و ھﻔﺘﺎد و ھﺸﺖ ﮐﺒﺎب ﭘﺰ ﺑﺮﻗﯽ و ﺑﺮ دو دﺳﺖ ﺷﺸﺼﺪ و
ھﻔﺘﺎد و ھﺸﺖ ﺳﺎﻋﺖ ﻧﺎوزر ردﯾﻒ ﮐﺮده و ﻣﯿﺪاﻧﻨﺪ
ﮐﻪ ﻧﺎﺗﻮاﻧﯽ از ﺧﻮاص ﺗﮫﯽ ﮐﯿﺴﻪ ﺑﻮدﻧﺴﺖ ﻧﻪ ﻧﺎداﻧﯽ
ﻓﺎﺗﺢ ﺷﺪم ﺑﻠﻪ ﻓﺎﺗﺢ ﺷﺪم
اﮐﻨﻮن ﺑﻪ ﺷﺎدﻣﺎﻧﯽ اﯾﻦ ﻓﺘﺢ
در ﭘﺎی آﯾﻨﻪ ﺑﺎ اﻓﺘﺨﺎر ﺷﺸﺼﺪ و ھﻔﺘﺎد و ھﺸﺖ ﺷﻤﻊ ﻧﺴﯿﻪ ﻣﯽ اﻓﺮوزم
و ﻣﯽ ﭘﺮم ﺑﻪ روی طﺎﻗﭽﻪ ﺗﺎ ﺑﺎ اﺟﺎزه ﭼﻨﺪ ﮐﻼﻣﯽ
در ﺑﺎره ﻓﻮاﺋﺪ ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ ﺣﯿﺎت ﺑﻪ ﻋﺮض ﺣﻀﻮرﺗﺎن ﺑﺮﺳﺎﻧﻢ
و اوﻟﯿﻦ ﮐﻠﻨﮓ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن رﻓﯿﻊ زﻧﺪﮔﯿﻢ را
ھﻤﺮاه ﺑﺎ طﻨﯿﻦ ﮐﻒ زدﻧﯽ ﭘﺮ ﺷﻮر
ﺑﺮ ﻓﺮق ﻓﺮق ﺧﻮﯾﺶ ﺑﮑﻮﺑﻢ
ﻣﻦ زﻧﺪه ام ﺑﻠﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ
زﻧﺪه رود ﮐﻪ ﯾﮑﺮوز زﻧﺪه ﺑﻮد
و از ﺗﻤﺎم آن ﭼﻪ ﮐﻪ در اﻧﺤﺼﺎر ﻣﺮدم زﻧﺪه ﺳﺖ ﺑﮫﺮه ﺧﻮاھﻢ ﺑﺮد
ﻣﻦ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻢ از ﻓﺮدا
در ﮐﻮﭼﻪ ھﺎی ﺷﮫﺮ ﮐﻪ ﺳﺮﺷﺎر از ﻣﻮاھﺐ ﻣﻠﯿﺴﺖ
و در ﻣﯿﺎن ﺳﺎﯾﻪ ھﺎی ﺳﺒﮑﺒﺎر ﺗﯿﺮھﺎی ﺗﻠﮕﺮاف
ﮔﺮدش ﮐﻨﺎن ﻗﺪم ﺑﺮدارم
و ﺑﺎ ﻏﺮور ﺷﺸﺼﺪ و ھﻔﺘﺎد و ھﺸﺖ ﺑﺎر ﺑﻪ دﯾﻮار ﻣﺴﺘﺮاح ھﺎی
ﻋﻤﻮﻣﯽ ﺑﻨﻮﯾﺴﻢ
”ﺧﻂ ﻧﻮﺷﺘﻢ ﮐﻪ ﺧﺮ ﮐﻨﺪ ﺧﻨﺪه“
ما افغانیها به اشعار فروغ فرخزاد بسیار علاقمندیم و از خواندن آن لذت میبریم.سپاس ما را بپذیرید.