در خموشیهای ساحل

فروغ فقط یک‌بار، از سر تفنن شاید، شعری را به قصد ترانه شدن سرود!
ترانه‌ی «در خموشی‌های ساحل» که روی موسیقی «کلیف بارمن» و با صدای «محمد نوری» اجرا شد. متن این شعر در هیچ‌یک از پنج مجموعه اشعار او دیده نمی‌شود:

شب پریشان می‌خرامد در خموشی‌ه

ای ساحل
می‌تپد در سینه‌ام دل… تو می‌آیی تو می‌آیی
می‌تراود عطر بوسه از گل سرخ لبانت
می‌درخشد دیدگانت… چه زیبایی چه زیبایی
می‌گشایی پرده راز با نگاهی پر ز تشویش
من به گوشت می‌سرایم نغمه‌ای از غم خویش
در خموشی‌های ساحل این منم تنهای تنها
خفته در آغوش رویا… چه رویایی چه رویایی
شب پریشان می‌خرامد در خموشی‌های ساحل
می‌تپد در سینه‌ام دل… تو می‌آیی تو می‌آیی
می‌تراود عطر بوسه از گل سرخ لبانت
می‌درخشد دیدگانت… چه زیبایی چه زیبایی


http://www.iransong.com/g.htm?id=3554