دنیا به بطالت آبستن شده و ظلم را زاییده است. از روح تو به کجا بگریزم و از حضور تو کجا بروم ؟! اگر بالهای باد سحر را بگیرم و در اقصی دریا ساکن شوم در آنجا نیز سنگینی دست تو بر من است مرا بادۀ سرگردانی نوشانده ای؛ مرا بادۀ سرگردانی نوشانده ای چه مهیب است کارهای تو ! چه مهیب است کارهای تو ! فروغ فرخزاد ..
Admin
سهشنبه 24 مردادماه سال 1391 ساعت 10:47 ب.ظ