تنها تر از یک برگ/ با بار شادیهای مهجورم/ در آبهای سبز تابستان/ آرام میرانم/ تا سرزمین مرگ/ تا ساحل غمهای پائیزی/ در سایه ای خود را رها کردم/ در سایهٔ بی اعتبارعشق/ در سایهٔ فرّار خوشبختی/ در سایهٔ نا پایداریها / شبها که میچرخد نسیمی گیج/ در آسمان کوته دل تنگ/ شبها که میپیچد مهی خونین/ در کوچه های آبی رگها / شبها که تنهائیم/ با رعشه های روحمان، تنها - / در ضربه های نبض میجوشد/ احساس هستی، هستی بیمار...