تولدی دیگر از فروغ فرخزاد......................... همه هستی من آیه تاریکیست که ترا در خود تکرار کنان به سحرگاه شکفتن ها و رستن های ابدی خواهد برد من در این آیه ترا آه کشیدم آه من در این آیه ترا به درخت و آب و آتش پیوند زدم زندگی شاید
یک خیابان درازست که هر روز زنی با زنبیلی از آن می گذرد
کاش
در جای دیگری به دنیا آمده بودم، جایی نزدیک تر به مرکز حرکات و جنبش های
زنده. افسوس که همۀ عمرم و توانایی هایم را باید فقط و فقط به علت عشق به
خاک و دلبستگی به خاطره ها در بیغوله ای که پر از مرگ و حقارت و بیهودگی
است تلف کنم.
Admin
یکشنبه 12 شهریورماه سال 1391 ساعت 07:57 ق.ظ