من از تو میمردم.

من از تو می مردم
اما تو زندگانی من بودی
تو با من می رفتی
تو در من می خواندی
وقتی که من خیابانها را
بی هیچ مقصدی می پیمودم

تولدی دیگر

 تولدی دیگر              از فروغ فرخزاد.........................
همه هستی من آیه تاریکیست
که ترا در خود تکرار کنان
به سحرگاه شکفتن ها و رستن های ابدی خواهد برد
من در این
آیه ترا آه کشیدم آه
من در این آیه ترا
به درخت و آب و آتش پیوند زدم
زندگی شاید

یک خیابان درازست که هر روز زنی با زنبیلی از آن می گذرد  

نامه ای به ابراهیم گلستان

with Ebrahim Golestan

گریزانم از این مردم

گریزانم از این مردم 
که تا شعرم شنیدند
به رویم چون گلی خوشبو شکفتند
ولی آندم که در خلوت نشستند
مرا دیوانه ای بدنام گفتند

کاش در جای دیگری به دنیا آمده بودم

کاش در جای دیگری به دنیا آمده بودم، جایی نزدیک تر به مرکز حرکات و جنبش های زنده. افسوس که همۀ عمرم و توانایی هایم را باید فقط و فقط به علت عشق به خاک و دلبستگی به خاطره ها در بیغوله ای که پر از مرگ و حقارت و بیهودگی است تلف کنم.